در دنیای پرشتاب امروز، ارتباط با نسل جوان و انتقال ارزش‌های فرهنگی به آن‌ها از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. یکی از مؤثرترین راه‌ها برای این منظور، استفاده از زبان هنر و سرگرمی است. در این راستا، مرکز آفرینش و توسعه فضاهای هنری سراج، با رویکردی نوآورانه، به سراغ طراحی بازی فکری «راز و رزم» رفته است.

قرار بر این بود بر فراز بام بلند دانشگاه فردوسی، در میان میدان علوم، مجسمه ای از فخر ادبیات ایران زمین فردوسی بزرگ نصب شود. تندیسی از جنس غرور و شکوه. این مجسمه که به نام "شکوه فردوسی" شناخته می‌شود، در سال 1399 به سفارش حسین ثابت، کارآفرین نامدار ایرانی، جان گرفت؛ اما گویی تقدیر بر آن بود که این داستان، ناتمام بماند.

کارکردهای تدریس به صورت کلی به دو نوع کارکردهای درونی و کارکردهای بیرونی تقسیم می‌شود. کارکردهای بیرونی شامل تحول فرهنگی، سیاسی، اقتصادی و تخصصی شدن کار است و کارکردهای درونی شامل انگیزه، عدم تعادل در دانش‌آموز، کنش متقابل، اطلاعات جدید، ذخیره‌سازی و اصلاح مجدد اطلاعات

بر پهنه ی نیلگون خلیج فارس، تندیسِ نبرد رستم و اژدها، یادآور حماسه ی جاودان شاهنامه، سر بر افراشته است. این مجسمه ی فاخربا ارتفاع 10 متر، که نخستین مجسمه در آب های ایران به شمار می رود، ثمره ی خلاقیت و ظرافت هنرمندان ایرانی است

هنر شهری، که زمانی به نقاشی های دیواری ساده و مجسمه های عمومی محدود می شد، با ظهور فناوری های نوظهور به سرعت در حال تکامل است. این تحولات هیجان انگیز، فرصت های بی نظیری را برای هنرمندان، نوآوران و فن آوران فراهم می کند تا با همکاری یکدیگر، آثار هنری تعاملی و پویایی خلق کنند که مرزهای خلاقیت را جابجا می کند.

این مجسمه ی غول‌پیکر، که به عنوان بزرگترین مجسمه رستم در ایران شناخته می‌شود، حاصل تلاش و نبوغ ده‌ها هنرمند، مهندس و تکنسین است. در طول صد روز، با ظرافت و دقت، تندیس این پهلوان نامدار ایرانی ساخته و نصب شده است ارتفاع دوازده متری این مجسمه، عظمت و شکوه رستم را به زیبایی به تصویر می‌کشد و گویی روح حماسه در آن دمیده شده است.

تنها با اجرای برنامه‌های مدون است که می‌توان شاهد شهری پاک، زیبا، و قابل زندگی برای همه شهروندان بود. شهری که بیشتر از هرچیز امروز تشنه پاکسازی است تا زیباسازی !

به گفته محسن سراجی، بنیان‌گذار و مدیرعامل مرکز آفرینش و توسعه فضاهای هنری سراج، ایده اصلی تاسیس این شرکت خلاق احساس نیاز به جذاب‌ترشدن فضاهای خالی و به اصطلاح خاکستری شهری و ایجاد پویایی و نشاط در شهر با بهره‌گیری از مجسمه‌ها، نمادها و المان‌های هویتی ایرانی و متناسب با فرهنگ شهری بود.

در قلب دانشگاه فردوسی، جایی که نام بلندترین حماسه‌سرای ایران بر سر آن نقش بسته، تندیسی باشکوه برافراشته شده است. سردیس ابوالقاسم فردوسی، شاعر بی‌بدیل ایرانی، با 8 متر ارتفاع، به مثابه پرچمی از حماسه و هویت ایرانی، بر فراز میدان ایستاده و نظاره‌گر دانشجویان و رهگذران است.

در کرانه‌های نیلگون خلیج فارس، جایی که امواج با صلابت بر ساحل شنی می‌کوبند، دومین مجسمه بزرگ ایران، دریابان، همچون نگهبانی دلاور، نظاره‌گر پهنه‌ی بیکران آب است. این مجسمه عظیم با بیست متر ارتفاع، قامت برافراشته، در محوطه ی پروژه ی آب شیرین کن خلیج فارس نصب شده است.