یادداشتی بر نمایش«درباره چند قاف بزرگ»

زهرا محمدپور

 در فضای امروز تئاتر که بسیاری از هنرجویان و هنرمندان تنها به دنبال خلق فضایی خارق‌العاده‌اند و تصور می‌کنند در قدم‌های اول باید کاری را انجام دهند که کسی مشابهش را ندیده باشد و در اسارت این تصور باتوجه‌به تجربه کم،  اثرشان نمی‌تواند ارتباط خوبی با هیچ‌کدام از طیف‌های مخاطبان بگیرد و متأسفانه نتیجه؛ چیزی جز تولید اثری سطحی نیست، چند قاف بزرگ به‌دوراز هرگونه خودنمایی و یا تلاش برای ساختارشکنی‌های مرسوم داستانش را به شکلی منطقی پیش می‌برد و با استفاده از خلاقیت در جای درست و در خدمت داستان، اثری قابل‌احترام به نمایش می‌گذارد. تکیه‌بر داستان منسجم و استاندارد، توجه به سیر منطقی و اشراف نویسنده به مسائل حقوقی و قانونی که پاشنه آشیل اتفاقات و غافلگیری‌ها را تشکیل می‌دهد از نکات مثبت نمایشنامه است.خلاقیت‌های بصری در نمایش مثل نوشته‌هایی که پس از هر تغییر صحنه و میزانسن روی پس‌زمینه کار نقش می‌بندد یا استفاده از طراحی سایه بازی در  پایان‌بندی، نمونه‌هایی از خلاقیتی هستند که با قرارگرفتن در سر جای درست خود، بیشترین کمک را به جذابیت نمایش می‌کنند. طراحی صحنه کاربردی، کمینه‌گرا و در خدمت نمایش نیز از نقاط مثبت کار است اما نورپردازی در بعضی از صحنه‌ها باتوجه‌به قرارگرفتن منبع نور در جای نادرست چشم تماشاگر را آزار می‌دهد.

در تیم بازیگری حضور درخشان بازیگر نقش اول زن (یاسمن مؤمنی) از نقاط مثبت است. او در هر صحنه با حضوری تأثیرگذار، بیان درست و رسا، مکث‌های به جا،  و البته انتقال احساسات به‌اندازه و دوری از اغراق در ادای دیالوگ‌ها،با اختلاف، بازی بهتری از دیگر بازیگران به نمایش می‌گذارد. اما نقطه‌ضعف نمایش در بخش بازیگری نیز از همین اختلاف سطح بین بازیگران شکل می‌گیرد، البته که ریشه آن را باید در کارگردانی اثر جست‌وجو کرد.

به‌طورکلی چند قاف بزرگ با تمام نقاط ضعف و قوتش در مقابل فضای تلاش برای متفاوت نمایی قرار می گیردو اثری استاندارد و قابل‌اعتنا به شمار می رود. داشتن وجوه خلاقیت در عین پایبندی به روایت و همراه کردن مخاطب تا انتها، ویژگی هایی ست که در کمتر اثر اولی می توان مشاهده کرد .این حضور و تلاش گروه های جوان و با انگیزه در نسل نوین تئاتر مشهد نوید آینده ای روشن را در نمایش شهر و کشورمان می‌دهد. وظیفه مخاطب نیز حمایت از این هنرمندان جوان و پرتلاش است تا باانرژی بیشتری  ادامه مسیر دهند و شاهد درخشش بیش‌ازپیش آنان در آینده باشیم.

طراح گرافیک:منصوره موسوی

مقالات

داستان غم‌انگیز داستان‌نویسان مشهدی

مشهد، شهری با تاریخی عمیق و فرهنگی غنی، سال‌هاست که داستان‌نویسان مستعدی در دل خود پرورش داده است. اما امروز این شهر در عرصه ادبیات داستانی بیشتر به یک سکون فرهنگی و ناامیدی شباهت دارد تا مرکزیت خلاقیت و نوآوری.

احیای گالری‌های هنری مشهد، یک پروژه جمعی است

گالری‌های هنری مشهد به دلیل مشکلات حمایتی، اقتصادی و زیرساختی در وضعیت بحرانی‌اند و نیاز به همکاری جمعی برای احیا دارند.

هملت، اتللو و شاه‌لیر

تراژدی‌های شکسپیر مانند «هملت»، «اتللو» و «شاه‌لیر» با داستان‌های غم‌انگیز و فلسفی خود به بررسی پیچیدگی‌های انسانی و تقدیر می‌پردازند.

تئاتر ابسورد: یک بیان انقلابی

«تئاتر ابسورد» مارتین اسلین به تحلیل نمایش‌های ابسورد و بیان اضطراب و بی‌معنایی انسان مدرن می‌پردازد و آن را راهی برای مواجهه با واقعیت‌های پیچیده زندگی می‌داند.